Yusuke Kikuchi Chronomètre α jest inspirowany jednym z najważniejszych zegarków w historii. Patek Philippe Calatrava ref. 96, bo o nim mowa, ujrzał, świtało dzienne na początku lat 30 tych ubiegłego wieku, zaraz po tym jak właścicielami Patek Philippe została rodzina Sternów. Dzięki Calatravie nowi właściciele byli w stanie wyprowadzić firmę z kłopotów finansowych i ocalić ją przez upadkiem. Chronomètre α jest reinterpretacją Calatravy ref. 96 zaprojektowanej przez Brytyjczyka Davida Penneya w 1932 roku.
Mechanizm, to uratowany od niebytu Valjoux VZSS. Mechanizmy z serii VZ można znaleźć w cenionych i poszukiwanych przez kolekcjonerów zegarkach, takich manufaktur jak Patek Philippe, Audemars Piguet oraz Vacheron & Constantin.
Klasyczna konstrukcja z Vallee de Joux stała się źródłem inspiracji dla jednego z największych i najważniejszych współczesnych zegarmistrzów, Philippa Dufora.
Zegarek Japończyka nie jest oczywisty. Z jednej strony coś w nim nie pasuje, jednocześnie jest niesamowicie na miejscu. Jak to się teraz ładnie mówi, jest dziwnie satysfakcjonujący. Okazuje się, że pozornie nieproporcjonalny, szeroki pasek, jest jak najbardziej proporcjonalny. David Panney przy projektowaniu swojej calatravy posłużył się zasadami złotego podziału, Szerokość paska względem szerokości koperty w przybliżeniu wynosi 1: 1.618 – a Chronomètre α dumnie kontynuuje zasadę złotego podziału.
Kiedy dowiedziałem się, że Yusuke Kikuchi jest absolwentem wydziału architektury na Uniwersytecie w Tokio, wszystko zaczęło się sklejać i nabierać sensu. Przywodzi mi to na myśl, zegarek BVLGARI Octo Finissimo x Tadao Ando. Tadao Ando, a raczej Ando-Sensei jak sam Kikuchi określił go w naszej krótkiej rozmowie, nie był bezpośrednią inspiracją, jednak nie mogę się oprzeć wrażeniu, że filozofia Kikuchiego jest zbieżna z manifestem Krytycznego Regionalizmu, którego przedstawicielem był Ando-Sensei. Jego filozofię określają dwa sprzeczne ideały. Ekstrahując abstrakcyjne oblicze metalu poprzez nadanie mu nowej, wykraczającej poza typową funkcjonalność charakterystyki, łączy to z klasyczną funkcjonalnością zegarków, jako przedłużenie założeń z lat 30. – 50. XX wieku. Współistnienie tej intensywnej sprzeczności jest źródłem wyjątkowej wartości zegarka Yusuke Kikuchiego – którą sam określa jako nierzeczywistość.
W wyniku wspaniałej ewolucji designu zegarek Kikuchiego reinterpretuje nie tylko wzornictwo typowe dla zegarków z pierwszej połowy XX wieku, ale również łączy rozbieżności. Calatrava, która była głównym źródłem inspiracji dla Japończyka, swoje korzenie zawdzięcza manifestowi szkoły Bauhausu, który jako jeden z kierunków modernizmu stoi w sprzeczności z krytycznym regionalizmem. Jest to kierunek, który krytykuje modernistyczne ujednolicenia, jest formą sprzeciwu wobec schematycznego wykorzystywania masowo produkowanych prefabrykatów.
Zdaje sobie sprawę, że „nierzeczywisty” Chronomètre α, nie przypadnie każdemu do gustu, jednak dla mnie ten zegarek jest kwintesencją odważnego kwestionowania statusu quo przy jednoczesnym poszanowaniu tradycji.
Autor: Michał Kozłowski